Duchowy reset

Gdy modelka Ania Golędzinowska postanowiła po swoim nawróceniu spędzić trochę czasu w klasztorze, znajomi pewnie myśleli, że zwariowała. Miała przecież sławę i pieniądze. Ania wiedziała jednak, że po tym, jak postanowiła iść zdecydowanie za Jezusem, potrzebuje czasu, żeby poskładać wszystko na nowo. Czasu na reset.

Oryginalna ładowarka

Na początku wcale nie było łatwo. Przyzwyczajona do pani sprzątaczki, prywatnych samolotów i jedzenia w restauracji 3 razy dziennie, teraz musiała dostosować się do rytmu dnia, w którym był punkt „Sprzątanie i zmywanie naczyń”. Do tego poranne wstawanie – pierwsza modlitwa o 6 rano, potem kolejna w południe, następna po południu i jeszcze na dokładkę wieczorem. Plus 4 Różańce dziennie. Prawdziwy maraton. W ciągu 3 lat (2 lata w Medjugorie, rok we Włoszech) Ania prowadziła życie, które w zasadzie niewiele różniło się od tego, jakie prowadzą siostry zakonne.

– To był najpiękniejszy czas w całym moim życiu – mówi Ania. – Zostawiłam wszystko to, co było materialne i nie dawało mi szczęścia, aby nie mieć nic, ale być szczęśliwa. Wyleczyłam moją duszę. Mogłam zajrzeć w głąb siebie, zatrzymać się, poznać Jezusa, Matkę Boską, wszystkie historie z Biblii. W normalnym życiu nie miałabym takiej możliwości. Świat pędzi, a my razem z nim. Mamy swoje obowiązki: pracę, szkołę, dzieci. Nigdy nie będziemy mieli okazji, żeby tak naprawdę się zatrzymać. Ja taką okazję wtedy dostałam. Codziennie rozmawiałam z Bogiem i ze świętymi poprzez modlitwę. To było jak rozmowa z sąsiadem. Ten pobyt zmienił całe moje życie!

Dzięki modlitwie Ania zdała sobie sprawę, że nie jest sama na ziemi. Że istnieje inny niewidzialny świat, z którym przez modlitwę można się połączyć. – Przez 3 lata żyłam bez niczego, a jednak miałam wszystko. Gdy coś było mi potrzebne, to prosiłam o to Boga za wstawiennictwem świętych, a następnego dnia dostawałam to. Zobaczyłam wtedy, że można prosić Boga o wszystko. Największym darem, jaki otrzymałam, był jednak pokój serca oraz wiara i mąż. Tego nie można kupić za żadne pieniądze.

Pokój serca był tak namacalny, że gdy Ania, dzwoniąc z klasztoru do znajomych, mówiła o sile przebaczenia i miłości Boga, oni pytali wprost: „Ania, co oni ci tam dają do palenia?”. – Ciszę, sakramenty, spokój plus odpowiedzi na wszystkie pytania, które przychodziły po modlitwie. Kto nie doświadczył, nie zrozumie. Miałam kiedyś nauczycielkę w szkole teatralnej, która namawiała nas do uprawiania jogi. Tak naprawdę nigdy mi to nic nie dało – wspomina Ania. – Wielu ludzi szuka potencjału swoich możliwości w jodze i innych praktykach, ale traci swoją duszę. Ona cierpi, ponieważ jest stworzona przez Boga. To On jest tą oryginalną ładowarką. Możemy próbować naładować się innymi sposobami, ale nie zaznamy pokoju i pełni, póki nie znajdziemy tego prawdziwego źródła energii, jakim jest Bóg. Nie ma lepszego miejsca na wyciszenie niż klasztor, gdzie jest dużo modlitwy.

Twitter