Dlaczego jemy rybę w piątek?

Z cyklu Blog Emigranta

Odcinek 1

Pamiętam, jak kiedyś zapytałam się babci, dlaczego w zasadzie w piątki jemy rybę, a nie na przykład schaby. Babcia zrobiła srogą, trochę zgorszoną minę.
– Bo nie wolno – odparła.
– Ale dlaczego nie wolno? – drążyłam. Dla mnie odpowiedź „nie, bo nie” nigdy nie była wystarczająca.
– Bo tak nieładnie – odpowiedziała babcia. – Bo to jest post – dodała.
Taka odpowiedź nadal mnie nie satysfakcjonowała.
– Ale jaki post? – zapytałam. Byłam pewna, że przecież post jest tylko dwa razy do roku, przed Bożym Narodzeniem i przed Wielkanocą (nie żebym wtedy wiedziała, o co tak naprawdę chodzi w tych postach, gdy zadawałam to pytanie, byłam jeszcze dzieckiem, a wiedzę o Kościele czerpałam z katechez pierwszokomunijnych i z lekcji religii, na której zwykle były nudy i kolorowanie obrazków).
– Ale jaki post, babcia? – wierciłam dziurę w brzuchu, ale babcia była już tak mną poirytowana, że burknęła tylko coś pod nosem. Wtedy ja na złość babci postanowiłam jeść mięso, w imię zasady, skoro nie chce mi powiedzieć, jaki to post, to będę jadła mięso. I to tak trwało dużo lat, aż się nawróciłam i sama zaczęłam czytać, o co chodzi z tym postem. I teraz ja jestem tą, która gani i przestrzega tych wszystkich „wymyślonych” postów.

Teraz przynajmniej wiem, że tak naprawdę kluczem do tego mojego „naburmuszonego” ateizmu była niewiedza. Gdyby ktoś wtedy mi powiedział, że w każdy piątek pościmy, dlatego, że Pan Jezus w piątek umarł na krzyżu za nasze grzechy, żebyśmy my, którzy powinniśmy umrzeć zamiast Niego, poszli do nieba. O tak, wtedy przynajmniej bym wiedziała, jaki jest tego sens i skąd to się wzięło. A tak powtarzałam te rytuały, nie wiedząc nawet, po co, jak i dlaczego. Całe szczęście Bóg obdarzył mnie chorobliwą ciekawością, umiejętnością zamęczania rodziców i innych członków rodziny pytaniami „dlaczego” i „po co”, a także Bóg sprawił, że powstał internet, który udzielał rzetelnej odpowiedzi na każdą moją wątpliwość. I tak zaczęły się Moje Wielkie Poszukiwania Boga właśnie przez internet. Ktoś może powiedzieć, ale w internecie jest pornografia, historie o duchach i jakieś inne zboczenia, tak, zgadzam się. Ale ja przez internet się nawróciłam, bo tam znalazłam kazania księdza, który mówił prosto do mojego serca i to mnie odmieniło. Dlatego uważam, że internet nie jest sam w sobie ani dobry ani zły, jest po prostu zbiorem informacji, i to od nas zależy, jak go wykorzystamy. A że wszyscy ludzie są słabi i grzeszni, a tylko nieliczni tę swoją grzeszność zwalczają, dlatego to strony z pornografią mają najwięcej wyświetleń, niestety.

Ale wracając do tego piątkowego postu i tego, dlaczego piszę to w cyklu Blog Emigranta. Otóż tutaj, gdzie teraz jestem, w Anglii, jak pewnie większość się domyśla, nie istnieje coś takiego jak religia państwowa, jak święta religijne i wolne dni od pracy. Tutaj się pracuje na okrągło, a jedyne dni wolne, to tzw. bank holidays, które też zwykle wypadają tak różnie, rzadko kiedy w rzeczywisty dzień świąt. Nie istnieje zatem coś takiego jak tradycyjny post piątkowy, po pierwsze dlatego, że tak mało jest tu katolików, a tak dużo różnych innych wyznań. Ale, wbrew pozorom, tradycja postu piątkowego zachowała się w tej kulturze, nawet jeśli ludzie kompletni nie zdają sobie sprawy, skąd się ona wzięła.

Twitter