Wegepoprawność

Wegetarianizm - moda, nie moda. Rzecz jak najbardziej godna polecenia i to z każdego powodu: zdrowotnego, ekonomicznego, kulinarnego, ale także moralnego, a nawet duchowego.

Nie chodzi o to, kim człowiek jest (mięsożercą), ale kim się staje. Zjadanie siebie nawzajem jest właściwe dla świata zwierząt. Wegetarianizm podkreśla w większym stopniu naszą odrębność od świata zwierząt.

Mięsożercy uważają, że zwierzęta są po to, aby być pokarmem dla ludzi. Mało kto zadaje sobie pytanie, co na to zwierzęta. Otóż zwierzęta nie składają dobrowolnie swojego życia w ofierze na ołtarzu pożywienia dla ludzi. Niech ktoś spróbuje złapać kurę na podwórku na wsi. Kura ucieka. Dlaczego? Bo chce żyć. Każdy gospodarz wie, że cielę przed egzekucją stoi spokojnie, ale ciekną mu łzy z oczu. Jestem wegetarianinem od prawie 30-tu lat. Świadomość tego, że żadne zwierzę nie musi umrzeć, żebym ja mógł żyć, daje mi lekkość sumienia, której nie znałem, zanim przestałem jeść mięso.

Osobom mającym trudności ze zrozumieniem, co mam na myśli, polecam stosowanie się w pełni do słów z Dziejów Apostolskich (r. 10, w. 13): "Zabijaj, Piotrze i jedz." W pełni, tzn. nie tylko jedz, ale i zabijaj własnymi rękami, spuszczaj krew z zabitych zwierząt, dziel martwe ciało na kawałki i sam przygotowuj wyroby masarskie. Nie bez przyczyny przed Soborem Watykańskim II, jeżeli ktoś był rzeźnikiem, nie mógł zostać księdzem.

Osobom, które powołają się na wyżej cytowane słowa z Dziejów Apostolskich jako argument za tym, że jednak można jeść mięso odpowiadam, że nie tak było na początku (por. taki argument zastosowany do uzasadnienia innej rzeczy: Mt 19,8).

"Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem." Rdz. 1, 28.
"pokarmem twym są płody roli" Rdz 3, 18.

Gdzie tu mowa o jedzeniu mięsa?

Poza tym wegetarianizm jest antycypacją czasów mesjańskich opisanych w rodz. 11 Księgi Izajasza:

6 Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
pantera z koźlęciem razem leżeć będą,
cielę i lew paść się będą społem
i mały chłopiec będzie je poganiał.
7 Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie,
młode ich razem będą legały.
Lew też jak wół będzie jadał słomę.
8 Niemowlę igrać będzie na norze kobry,
dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii.

Sądziłam, że będzie to interesująca rozprawa między społecznym odbiorem wegetarianizmu i piątkowego postu. Tymczasem dostajemy żal autorki, że musiała jeść dwa bezmięsne posiłki jeden dzień po drugim (i, co gorsza, pewnie zrobiono w ten sposób ukłon w stronę wegetarian, a nie katolików - jestem katoliczką i w dodatku mięsożercą, a mnie to nie boli w żaden sposób), potem chwali się, że lubi piątki, bo może najeść się rybą (tutaj przypominam, że post polega na odmawianiu sobie czegoś. Jeżeli więc lubi się rybę, to można sobie jej odmówić. Inaczej to nie ma większego sensu), a na koniec pisze, że w sumie to tak nic do wegetarian nie ma i że lubi warzywa. Koniec. Fajnie. Tylko, że ten tekst absolutnie nic nie wnosi. Powinien pozostać na osobistym blogu.