"Błogosławieni Afrykańczycy".

Błogosławieni, po grecku "makarios", znaczy również "szczęśliwi". Czy Jezus wypowiadając 8 Błogosławieństw myślał np. o tym, co dzieje się w Afryce i o wszystkich krajach, które cierpią biedą, głód i wojny? Czy Afrykańczycy mogą być szczęśliwi? Zobaczmy, START!

1) Ubodzy. W telewizji często pokazują wstrząsające obrazki z Afryki: wojny, głód, tysiące uciekinierów, tymczasem kiedy słucha się Twoich płyt i opowiadań, to można odnieść wrażenie, że Afrykańczycy to bardzo radośni, szczęśliwi ludzie. Jaka jest więc prawda o biedzie Czarnego Kontynentu?

Boni: Bieda w Afryce odczuwalna jest na każdym kroku. Ale to, co zaskakuje, to że im mniej mają ci ludzie, tym bardziej potrafią dzielić się tym z drugim człowiekiem. Są bardzo opiekuńczy wobec dzieci, często sieroty są po prostu przygarniane do rodzin, które są wielodzietne. Poznałem kobietę, której dziecko zmarło na malarię. Sama była chora na AIDS, a opiekowała się chłopcem, którego rodzice zmarli na AIDS.

Mówi się, że zadowolony Afrykańczyk to najedzony Afrykańczyk. Ale to tylko część prawdy. Afrykańczycy z natury są bardzo pogodni i radośni mimo kłopotów i trosk dnia codziennego. Mówią: przecież zawsze może być gorzej. Żyją bardzo ewangelicznie - cieszą się z tego, co mają tu i teraz i nie troszczą się przesadnie o dzień jutrzejszy.

2) Cisi. Mówimy o biedzie Afryki, o ciężkim losie ludzi, którzy tam żyją, ale tak naprawdę mało z tego rozumiemy. Gdybyś miał zostać rzecznikiem prasowym tych ludzi, to co chciałbyś przekazać światu?

Boni: Chcecie pomóc Afryce i Afrykańczykom, to pomagajcie, ale mądrze. Afryce nie są potrzebne olbrzymie nakłady finansowe, ale programy pomocy, przede wszystkim medyczne, edukacyjne i gospodarcze. Najpierw nakarmmy tych ludzi, a potem mówmy im o Panu Bogu czy wprowadzajmy nowe technologie. Błędem jest moim zdaniem zapominanie, że chrześcijaństwo jest obecne w Afryce dopiero około 100 lat. Europa ma za sobą 2000 lat chrześcijaństwa i jeszcze więcej cywilizacji, nie da się niestety nadrobić tej różnicy w 100 lat.

3) Miłosierni to ludzie, którzy są gotowi pomagać innym. Jak my Europejczycy możemy pomóc Afryce? Jak Ty pomagasz?

Boni: W moim wypadku jest to pomoc doraźna. Mamy z zespołem pod opieką chłopca z Zambii, Dariusza Lutandę, bardzo zdolnego ucznia, któremu pomagamy, głównie finansowo. Jako wolontariusz Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego biorę udział w różnych projektach misyjnych, pracując bezpośrednio na misjach z młodzieżą. Pomagam również w organizacji spotkań czy audycji misyjnych, a jako muzyk New Day staram się krzewić poprzez muzykę, koncerty i płyty ideę wolontariatu i misji salezjańskich. Mówimy o potrzebach i sposobach pomocy, również tej na odległość. Bardzo ostatnio rozpowszechniona jest akcja adopcji na odległość. Dzięki niej wiele dzieci będzie mogło skończyć szkoły, a co za tym idzie - mieć szansę na lepsze życie.

4) Którzy teraz się smucicie. W telewizji najbardziej uderzają zapłakane twarze afrykańskich dzieci. Jaka jest sytuacja dzieciaków na czarnym lądzie? Czy bardzo różni się od naszej?

Boni: Brak dostępu do ośrodków medycznych powoduje, że dużo dzieci do 4 roku życia umiera na malarię czy z odwodnienia. Te, które przeżyją, muszą borykać się z powszechnym problemem niedożywienia. Tak naprawdę, do szkoły może chodzić tylko co ósme dziecko. Rodziny są wielodzietne i rodziców stać często tylko na wysłanie jednego dziecka do szkoły. Szkoły w Afryce są płatne. Te państwowe, których zresztą jest bardzo mało, nie zapewniają żadnego wykształcenia. Najlepiej tą sytuację oddaje marzenie chłopca, którego zapytałem w Malawi, o czym marzy. Odpowiedział, że jego największym marzeniem jest mieć swój długopis i zeszyt i chociaż raz w życiu usiąść w szkolnej ławce. Sytuacja ta jest tragiczna, bo brak wykształcenia w Afryce to brak szansy na lepsze życie i zdobycie pracy.

Twitter