Chcemy mówić ludziom o ziomalu Jezusie...

Emil Regis: Ok., to zacznijmy od tego, kto wy "som" i skąd i w ogóle co za jedni?

Jacek: Ja i Juro pochodzimy z Grajewa, 22 km od Ełku, Julita pochodzi z Węgorzewa. I jest jeszcze DJ Sowa, który pochodzi z Wrocławia. Zespół powstał… kiedy dokładnie, Juro?

Juro: Czekaj, czekaj, bo zacząłeś wszystko od tyłu. Obecnie nasza trójka (ja, Jula i Sowa) mieszkamy we Wrocławiu, więc Grajewo jest już raczej sprawą historyczną. Jacuś natomiast mieszka w Węgorzewie, czyli tam gdzie kiedyś, kiedyś była Julita w swojej historii (śmiech). A jak powstał zespół? To była fajna rzecz… Kiedyś zachorowałem na trzy dni i pamiętam, że z nudów napisałem parę tekstów. Wtedy już wyszedłem z klimatu "ulica!" i podobnych. Nawróciłem się i pomyślałem, że fajnie by było podzielić się tym z małolatami ode mnie z osiedla czymś, co ja przeżyłem. Stwierdziłem, że rap jest najlepszym sposobem. Napisałem kilka tekstów i zrobiłem bit. Tak powstała pierwsza piosenka opowiadająca o moim życiu. Potem zrobiłem jeszcze trzy inne bity i trzy inne teksty i powiedziałem Jackowi pewnego czasu: "Jacek, musimy grać!". Jacek wtedy słuchał metalu i powiedział: "Zdurniałeś, człowieku!" (śmiech)

Jacek: Juro zrobił ten tekst i bit i zaproponował mi, abym zarymował (śmiech). Pomyślałem: "Kurde, człowieku, tych chcesz, żebym ja śpiewał hip-hop??" Przecież ja wtedy rwałem okładki 2-packa (śmiech). Ale nawróciliśmy się do Boga i powiem ci, że moją osobistą motywacją, jeżeli chodzi o śpiewanie rapu, było to, że będę mógł się dzielić Ewangelią z ludźmi, będę mógł im mówić o Jezusie. Powiedziałem Bogu: "Ty wiesz, że ja nie jestem żadnym tam wielkim hip-hopowcem, ale wiesz, że zależy mi na tym, aby mówić o Tobie". Fajnie, że to wszystko tak się potoczyło… Kiedyś byłem trochę pomasakrowany psychicznie i wiele rzeczy, dzięki temu, co robię, zmieniło się w moim wnętrzu. Zaczęliśmy coś robić, na początku to nie było nic wysokich lotów, wręcz totalna kicha. Wstydziłem się swojego głosu, ale dzisiaj jest po prostu luz…

- Właśnie, śpiewaliście przed chwilą: "…kiedyś żyłem inaczej". Co było takim punktem zwrotnym dla Was, że teraz śpiewacie o tym, o czym śpiewacie?

Juro: Oczywiście Jezus Chrystus. Nam naprawdę nie jest trudno mówić głośno o Jezusie, bo generalnie to miało potężny wpływ na nasze życie. Ja wierzę, że ludzie, którzy tego słuchają, wiedzą, że to, co mówimy, jest prawdą. Choć możesz mylić się w słowach, czasem być niezrozumiały, ale w tym wszystkim jest coś takiego, co przekonuje człowieka… To coś, co mnie przekonało. Niektórzy mogą to nazywać jakąś dziwną "siłą z góry", my to nazywamy Duchem Świętym i wierzymy, że jest to prawda. To jest taka alternatywa dla całego rapu, hip-hopu, nawet tutaj u nas w Polsce - można robić rzeczy prosto z serca i nie wstydzić się tego, bo w tej muzyce jest bardzo dużo zakłamania. Oczywiście ja nie jestem przeciwny tej muzyce, co więcej, sam ją nawet robię, ale mówię o czymś, co tak naprawdę nie jest prawdą i nie kieruje człowieka w pozytywne sfery życia. Oprócz Boga, chcemy też ludzi kierować na rzeczy, które my widzimy z punktu ludzi wierzących, którzy mają jakiś sens w życiu - na tym nam tez zależy. Generalnie ambicje muzyczne mamy konkretne! (śmiech)

Jacek: Jeśli chodzi o to, co teraz robimy, to ja mogę mówić o sobie…

Juro: (śmiech) Nie, Kudłaty, to w ogóle nie to… (śmiech) Wypadasz z kontekstu… (śmiech)

Jacek: (śmiech) Jak patrzę z perspektywy czasu na to, co robiłem i na to, co dziś dzieje się w moim życiu, to ja po prostu wiem, ja jako Jacek Nerkowski (śmiech), że ja sam nigdy bym nie doszedł do czegoś takiego. Wiem, że Jezus zmienił moje życie! Dla mnie to jest szok, że Bóg ma tak wielką łaskę dla mnie, bo ja nie jestem żadnym świętym, ja jestem grzesznikiem. Ja z siebie, tak naprawdę, to chyba nie zrobiłem nic…

Twitter