Hip-hopart - krótka piłka z ziomem!

Wielu z nas nigdy nie miało i pewnie nigdy nie będzie miało okazji odwiedzić chociażby połowy polskich miast i miasteczek, do których zawitał hip-hop, a jest on wszędzie! Wszędzie jest rap, breakdance i graffiti! Na dobrą sprawę ludziska wszędzie coś robią, tworzą coś wartościowego. Nawet belfrzy w budach czy księża na lekcjach katechezy mówią o hip-hopie, powaga! Każdy już o nim słyszał, ale z własnego betonowego podwórka wiem, że obecnie mało, kto jest czystym zajawkowiczem tej muzy. Pseudosłuchaczy są setki, wielu z nich niestety z niewiedzy bądź uległości modzie powiela nic nie warte wiadomości. Pismaki robią ludziom wodę z mózgu, a mediom zależy na hajsie, nie prawdzie. Owszem, są gazetki wyłącznie hiphopowe, ale czy one też są wiarygodne?

KORZENIE

Ostatnio rozikminiałam z jednym ziomem o muzie hiphopowej. To, co mi mówił, sprawiało, że chciałam potraktować go kosą, ale takich jak on jest wielu, więc darowałam mu życie. Uważają się za speców, a tak serio to nic nie jarzą. Jedną z powszechnie głoszonych bzdur jest to, że polski hip-hop wywodzi się z amerykańskiego. Jak ktoś tak wali, to mnie w gardle ściska i mam ochotę walnąć mu z buta. Polski rap wywodzi się z punka, to od niego zaczęło się wszystko.

W latach 80., gdy hip-hop jeszcze raczkował, punk miał przesłanie uliczne, dopiero później pałeczkę przejął rap. Na ten temat wypowiedział się kiedyś m.in. Włodi z Molesty (jeden z pierwszych rodzimych składów hiphopowych): "Punk w latach 80. miał przesłanie, hardcorowe. Dziś opowiada o tym hip-hop. Systemy się zmieniają, a obszary nędzy nie znikają, a przeciwnie - rosną". Dla tych, co wciąż twierdzą, że ściemniam, jako dowód swej racji odeślę ich, by posłuchali pierwszego rodzimego utworu hiphopowego, jaki powstał. Jest to - przypadkowe lub nie, nie wiadomo! - dzieło najlepszej grupy punkowej w Polsce Deuter'a. Na ich płycie z 1987 znajduje się kawałek "Nie ma ciszy w bloku" - to właśnie to! To jest moje zdanie rzecz jasna, oparte na pewnej wiedzy.

DESKA

Wkurzający jest też fakt, że wiele ludzisk łączy hip-hop ze skateboardingiem (dla tych, co nie wiedzieli: deski to wynalazek windsurfingowców).
To są dwie niezależne od siebie rzeczy, choć trochę się poprzenikały ze sobą ostatnio. Ziomy zajarane muzą hiphopową wcale nie muszą jarzyć deski i vice versa. Skaterzy mają swoje kapele (jedną z bardziej znanych jest Bad Religion), a hip-hop to muza, rymy, breakdance i graffiti. Jakoś nikt nigdzie nie nawija o tym, że to nie ta sama subkultura. Wiem, że są nawet programy, gdzie jest to razem wymieszane.

HAJS

Ostatnią sprawą, którą poruszę i która ostatnio mnie dotknęła, jest bajka, że goście, którzy wydają hip-hop, zarabiają kupę hajsu. Nie jesteśmy ulicznymi obibokami, którym się płaci tysiące złotych za rymy. Z najlepszych polskich raperów tylko Peja ma szansę na platynę. O czymś to świadczy. Większość z hiphopowców robi muzę z pasji. Gdyby nie fakt, że jestem zajarana hip-hopem i ziomy z naszego składu również, to byśmy już dawno to rzucili i zajęli się czymś innym. Nie tak dawno temu graliśmy jako support przed dość znanym składem w jednym z dużych klubów w naszym mieście. Publiki było mnóstwo. Nasz występ wstępnie miał trwać 20 minut, potem okazało się, że albo gramy 45 minut, albo mamy się wynosić z lokalu bez niczego. Wykonaliśmy nasze zadanie i co? Dostaliśmy po 30 zeta na łebka. Jakbym miała z tego wyżyć, to bym spała u św. Alberta w schronisku. Jeśli ktoś dostaje więcej, ma powód do szczęścia, bo są też tacy, którzy nic nie dostają, mimo wcześniejszych obietnic organizatora. To jest właśnie różowe życie hiphopowca, ciągła walka o swoje. Reakcja na te słowa mojego współtowarzysza rozważań była tylko taka:
- "O k****!"

"Hip hopart" to również tytuł jednego z utworów SINEGO, jaki znalazł się na płycie "W siną dal", wydanej przez Blend Records. Dzięki uprzejmości Rockers Publishing (http://www.rockers.terra.pl) prezentujemy Wam ten bardzo ciekawy w swej formie kawałek.

Twitter