"Uzasadniona sprzeczność"

Aśka: Jak określiłbyś rodzaj muzyki, którą tworzysz?

Mariusz Migałka: Trudno jest mi jednoznacznie określić gatunek, czy raczej gatunki, w jakich mieści się moja twórczość. Osobiście lubię używać nazwy heavy metal, więcej - klasyczny heavy metal, bo takie są moje korzenie. Jednak moja muzyka wykracza nieco poza ramy stylistyczne tego gatunku. Oczywiście jest on punktem wyjścia i staram się trzymać głównych zasad nurtu, często wychodząc naprzeciw np. muzyce dawnej, celtyckiej. Stąd sporo brzmień akustycznych na mojej płycie.

Czy to poszukiwanie własnego stylu?

- Tak, dążę do wypracowania własnego stylu. Jak go nazwać? Metal celtycki? Folk metal? Nie mam pojęcia. Staram się połączyć ze sobą rzeczy skrajne - z jednej strony ciężkie, agresywne brzmienia - z drugiej elementy refleksyjne, liryczne. Stąd też wziął się tytuł płyty - "Reasonable Contradiction", co można tłumaczyć jako "uzasadnioną sprzeczność". Moja muzyka jest pełna sprzeczności, lecz gdy się uważnie wsłuchasz, zrozumiesz, że uzupełniają się one w logiczny sposób.

Twój ostatni projekt to cztery utwory. Co chcesz pokazać na tej płycie?

- Hmm... To trudne pytanie. Przede wszystkim chcę pokazać muzykę, niezwykłą malarskość i piękno metalu w całej okazałości. Gdy mówisz heavy metal, często budzisz u ludzi negatywne skojarzenia. "Aaa... łubudubu, nienawiść, szatan, agresja..." Bzdury! Owszem, nie twierdzę, że takie postawy nie są obecne w tej muzyce. Ja jednak chcę dać dowód, że ten rodzaj muzyki naprawdę jest sztuką i nie musi być utożsamiany ze złem lub brakiem inwencji i umiejętności.

Jakie są utwory na Twojej płycie?

- Utwory na albumie są mocno zróżnicowane. Jest szybki, zahaczający o stylistykę powermetalową "To The Dreamland". Jest "The Angel & The Fire" - kompozycja najdłuższa, mocno rozbudowana, epicka - kumulująca elementy ciężkie i szybkie oraz te refleksyjne, najlepiej oddająca charakter płyty. Wreszcie na końcu mamy akustyczną, wielogłosową balladę "My Magic Song", której najbliżej do "The Bard's Song" Blind Guardian. Jest więc i czerń i biel. Króciutkie "Intro", będące autorstwa Doroty Turkiewicz, ma w zasadzie tylko wprowadzić słuchacza w mój świat. W tym sensie pełni ono także ważną rolę.

Utwoty na "Reasonable Contradiction" tworzą pewną całość...

- Kompozycje, owszem, stanowią pewną całość. Nie jest to jednak jakaś konkretna historia powiązana wspólnymi wątkami. Łączy je coś innego - delikatny posmak fantastyczności, magii. Nie należy ich jednak odczytywać zbyt pochopnie, dosłownie. Moje teksty zazwyczaj mają podwójne dno. Nie pytaj, o czym śpiewam - sama zgadnij.

Piszesz muzykę i teksty, sam je śpiewasz. Czy to trudne zajmować się wszystkim samemu?

- I tak, i nie. Z jednej strony pozwala to na ogromną swobodę twórczą, z drugiej wymaga wielkiej odpowiedzialności. W tym przypadku było nieco inaczej, niż w zespołach, w których dotychczas grałem. Od początku wiedziałem, co chcę osiągnąć i jak to zrobić. Nie dokonałbym tego bez przyjaciół, którzy pomogli mi w realizacji mojej wizji.

Twitter