Błogosławiony ks. Tytus Zeman SDB, męczennik za powołania duchowne

Tytus urodził się w roku 1915 w miejscowości Vajnory niedaleko Bratysławy jako pierwsze dziecko Jana i Agnieszki. W dzieciństwie bardzo często chorował. Kiedy miał dziesięć lat, doświadczył łaski uzdrowienia. Okoliczności, które temu towarzyszyły, zdecydowały o późniejszych jego wyborach.

Jest rok 1925. Jesienią wyrusza pielgrzymka parafialna z Vajnor do pobliskiego narodowego sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Šaštyníe. Ludzie niosą sztandary, krzyż. Także Tytus chciałby pójść, ale zdrowie mu nie pozwala, zostaje więc w domu razem ze swoim ojcem. Kiedy pielgrzymi wracają, Tytus prosi, aby ojciec wyniósł go przed dom. Chłopiec dostrzega pątników oraz niesione przez nich chorągwie i prosi o wniesienie ponownie do środka. Ojciec jest trochę zdziwiony, ponieważ dziecko tak bardzo czekało na powrót pielgrzymów. Od tego czasu słabowity do tej pory Tytus nie cierpi na żadną chorobę. W dziesięciolatku budzi się jednocześnie pragnienie, które szybko zamienia się w decyzję poświecenia swojego życia Maryi, bo to Jej właśnie chłopiec przypisał łaskę zdrowia. A ponieważ w sanktuarium w Šaštyníe od roku posługują salezjanie, Tytus postanawia zostać jednym z nich. To pragnienie ogłasza rodzicom, którzy na wszelkie sposoby próbują wyjaśnić dziecku, że jeszcze za wcześnie na taki krok, że są biedni, więc nie mają pieniędzy na szkołę.

Mijają dwa lata, a Tytus nie ustępuje. Co więcej, używa bardzo mocnego argumentu. Prosi rodziców, aby na jego kształcenie przekazali te pieniądze, które wydaliby na pogrzeb, gdyby on umarł. W końcu – mimo obiekcji co do jego wieku wyrażonych przez dyrektora zakładu salezjańskiego – Tytus zostaje przyjęty do wymarzonej szkoły. Kończy ją, w 1931 r. zostaje przyjęty do nowicjatu, a po kilku latach studiów w kraju przełożeni wysyłają go na teologię do Włoch. Tam w roku 1940 przyjmuje święcenia kapłańskie, a następnie wraca na Słowację. Dwa lata później zostaje skierowany na studia specjalistyczne z chemii i matematyki, aby w przyszłości być nauczycielem w salezjańskich szkołach.

Sytuacja polityczna zmienia się diametralnie. Podczas drugiej wojny światowej Słowacja formalnie była wolnym krajem, choć faktycznie podporządkowanym całkowicie Trzeciej Rzeszy. Po wojnie Czechosłowację opanowuje reżim komunistyczny, który w sposób otwarty podejmuje przemyślane i systematyczne działania przeciw Kościołowi.

Twitter