Lectio divina: Wypłyń na głębię Łk 5, 1-11

MODLITWA:

Panie, zabierz to wszystko, co nie pozwala mi stanąć przed Tobą w wyciszeniu. Daj pokój mojemu sercu. Oświeć moje myśli, abym poznał prawdę ukrytą w Ewangelii. Uczyń moją wolę ochoczą do przyjęcia wezwania płynącego od Ciebie. Pozwól mi spotkać Ciebie w wydarzeniu, które pragnę medytować.

Lectio

Przeczytaj dwukrotnie tekst Łk 5, 1-11. Przy powtórnej powolnej lekturze tekstu zwróć uwagę na czasowniki, jakie w nim występują. Lekturę Ewangelii uzupełnij poniższym komentarzem.

Miejsce i czas zdarzenia

Poranek nad jeziorem Genezaret. Fragment ten tchnie świeżością początku, początku powołania i miłości. Poranek - to zapowiedź, to jeszcze tajemnica dnia, który jest przed nami. Przed tobą.

Okoliczności i sens zdarzenia

W wydarzeniu biorą udział dwie grupy ludzi i Jezus:

• Z jednej strony tłum spragnionych Słowa Bożego. Są to ludzie zdeterminowani, głodni słów Jezusa, cisnący się do Niego, aby nie przegapić żadnego zdania, żadnego Jego słowa. To grupa skupiona na osobie i nauczaniu Jezusa.
• Z drugiej, w pewnej odległości i kontraście widzimy rybaków, którzy - jak to mieli w zwyczaju po nocnym połowie - są zajęci swoimi sprawami - płukaniem sieci. Nie wykazują zainteresowania wydarzeniami nad brzegiem jeziora, nie cisną się, aby słuchać Słowa Bożego. Są zmęczeni i źli po nieudanym połowie, rozczarowani i skupieni na sobie.
• JEZUS, zobaczywszy dwie łodzie, wykazuje zainteresowanie ich właścicielami - zwraca się do Piotra i wsiada do jego łodzi. Na kilka chwil staje się ona dla Jezusa katedrą, amboną do nauczania słowa. To Jezus nauczający - ten, który ma słowa życia.

Piotr ma za sobą bezowocną noc - tym bardziej musi być zaskoczony prośbą Nauczyciela: wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów. Jako doświadczony rybak nie uczyniłby tego, gdyż poranny połów na głębi przeczy wszelkim standardom dobrego połowu. Jezus musiał być dla rybaka przekonujący z innych racji - przekonała go MOC SŁOWA I ŁASKA, KTÓRA JEMU TOWARZYSZYŁA. W pewnym sensie Piotr się poddaje: na Twój rozkaz zarzucę sieci - czyli w razie powtórnego niepowodzenia będę miał alibi, że to nie ja byłem pomysłodawcą połowu, ale Rabbi.

Połów się udał, przeszedł wszelkie oczekiwania i ludzkie rachuby. A Piotra ogarnęło ZDUMIENIE. To zdumienie jest tu bardzo ważne, wręcz kluczowe dla całego zdarzenia. Czym ono jest? Jest to cecha, która wyróżnia człowieka od innych stworzeń. Zwierzęta nie potrafią się zdumiewać, nie potrafią się zdumiewać drzewa, strumyki, góry. Zdumienie jest właściwe tylko człowiekowi. Zdumienie nie jest estetyczną przyjemnością, ale jest napięciem, stanem ducha, jest głębią ludzkiego serca - ZAPYTANIEM, które kieruje do nas zaistniała sytuacja.

Twitter