Zwyczajność nie oznacza przeciętności. To właśnie codzienne życie, z jego trudami i radościami, zaskakującymi sytuacjami, pokazuje, jacy naprawdę jesteśmy, na co nas stać lub nie.
W dzisiejszej Ewangelii moją uwagę zwracają przede wszystkim starzec Symeon oraz powrót Maryi i Józefa do Nazaretu, do codziennego biegu dni.
Symeon, „człowiek sprawiedliwy i pobożny”, uosabia i koncentruje w sobie wszelką pociechę i nadzieję ludzi Starego Przymierza oczekujących Mesjasza. Symeon odznacza się także postawą wielkiej ufności, oczekiwania, nieustannego „już i jeszcze nie”.
Co więcej, z jednej strony widzę w nim to cierpliwe czekanie, do późnej starości; z drugiej – nadzwyczajną młodość ducha w zwyczajnym, starym już człowieku. Mesjasz jest obecny w jego życiu od dawna: w jego myślach, modlitwach, oddaniu Bogu, posłuszeństwu Duchowi Świętemu, który prowadzi go przez życie.
Symeon jest dla mnie wzorem zawierzenia. Skoro był tak podeszły w latach, upragniony Mesjasz nie nadchodził, jego nadzieja mogła już nie obejmować życia doczesnego. Mógł przywdziać „ciepłe kapcie” i przyjąć postawę „jużem się dość naczekał, zobaczę Zbawiciela po swojej śmierci”. W Symeonie natomiast nie ustaje żywa nadzieja i jeszcze żywsza wiara, że zobaczy Mesjasza, dopóki bije jego serce.
Jego życie staje się adwentem, podczas którego miłość, pokój, wiara i radość oczekiwania splatają się w jedno, co z kolei tworzy podstawową tkankę relacji z Bogiem. W jego słowach dostrzegam niezwykłą uległość i całkowite oparcie się na Panu, gdy tuli Jezusa w ramionach. Z kolei do Maryi wypowiada proroctwo, które, jak wiadomo, spełni się „słowo w słowo”, choć on sam zapewne nie wie, jak do tego dojdzie. Ciekawe, że imię Symeon oznacza „Bóg wysłuchał”…
Po tym nadzwyczajnym spotkaniu Maryja, Jej mąż i Jezus wracają do swojej codzienności, do Nazaretu. Matka Boża zapewne wewnętrznie medytuje nad słowami usłyszanymi od pobożnego staruszka. Jezus rośnie, pomaga opiekunowi w warsztacie, Maryja jak zawsze krząta się wokół codziennych spraw: obiad, sprzątanie, zakupy, ale i czas na rozmowę z sąsiadką lub krewną też musi się znaleźć. Życie Świętej Rodziny nie odbiega niczym od życia ludzi, którzy mieszkają nieopodal.
W życiu osób konsekrowanych, w jakiejkolwiek formie, powinno być podobnie. Niezależnie od tego, jak odpowiedzialną pracę wykonują. Jezus rodzi się właśnie tam i tylko tam, gdzie może zająć właściwe Mu miejsce. Gdzie nie ginie w gąszczu przepisów, gdzie nie podcina się skrzydeł modlitwie i nie odbiera działaniu kontemplatywnego polotu, zanurzenia w Duchu Świętym. Tam, gdzie Pan jest na pierwszym miejscu w życiu konsekrowanym i w życiu każdego chrześcijanina konsekrowanego przez chrzest, tam wszystko zaczyna nabierać sensu i nigdy go nie traci. Wśród trudności nasze życie przyjmuje właściwy kierunek i lśni blaskiem złota najwyższej próby.
Zwyczajność nie oznacza przeciętności. To właśnie codzienne życie, z jego trudami i radościami, zaskakującymi sytuacjami, pokazuje, jacy naprawdę jesteśmy, na co nas stać lub nie. Życie zwyczajne, bez blasku fleszy, bez cudowności, pozwala dostrzec w zupełnie prostych, małych rzeczach, w zwykłych okolicznościach, w zwykłych ludziach wierność, miłość i delikatność Boga.
Uważam, że to w codziennym, często trudnym życiu, jest najwięcej okazji do heroizmu i kształtowania własnego oblicza świętości. Łatwiej kochać nam ludzi mało znanych lub nawet głodne dzieci w dalekiej Afryce, z którymi relacje nie sprawiają problemów. Trudniej żyć na co dzień z tymi samymi osobami, w których Jezusa już niełatwo dostrzec, gdy się bardzo dobrze znamy; pokonywać latami tę samą drogę do pracy, do drugiego człowieka; łatwo wtedy zapomnieć o wdzięczności, cierpliwości, łagodności, o darze, którym jest każdy z nas.
Każdy człowiek może stworzyć wokół siebie swój Nazaret – w rodzinie, parafii, sąsiedztwie, w różnych środowiskach. I w sobie, zwłaszcza gdy samotnie kroczy wśród tych, którzy Boga nie znają lub nie chcą znać. Bowiem Nazaret to nie tylko miejsce życia Świętej Rodziny. Nazaret jest w nas i wokół nas – przez to, co dajemy innym i sobie. Nasze życie staje się Nazaretem, gdy Chrystus rodzi się w naszym życiu – przez pokój i ciszę, przez miłość i miłosierdzie, przez uwielbienie i zaufanie w każdej sytuacji. Przez czas, który dajemy sobie, Bogu i drugiemu człowiekowi. Przez uważną obecność, uśmiech, podanie ręki czy ciepłe słowo w sposób realny tworzymy atmosferę bezpieczeństwa nazaretańskiego domu. Jest nim życie tylko na pozór zwyczajne, lecz pełne sensu, odkrywanego w zwykłych gestach miłości mających wieczną wartość.
Rozważania rekolekcyjne oparte będą na 26 wezwaniach litanii do Oblubieńca Maryi. Każdego...
Zdrapka Wielkopostna 2021 może na nowo i skutecznie otworzyć Cię na Boga, Kościół jako...
Jak wygląda Zdrapka Wielkopostna 2021? Jaka jest jej tematyka? To jest tajemnica pilnie...
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP 8 grudnia br. Diecezjalna Diakonia Liturgiczna...
„Oto ja, poślij mnie” to hasło tegorocznego Światowego Dnia Misyjnego, zwanego Niedzielą...
Ze spowiedzią i rozpoznaniem swoich grzechów ludzie maja spory problem, dlatego jako...
Ja to zwykle rozumiałem tak, że Bóg w pewien sposób z jednej strony jest po stronie...
Kto [0] widział Obraz Przedstawiający 1= BÓG ? Z Boga = 1 – widzianym przez człowieka [0...
W Gniechowicach koło Wrocławia znajduje się jedyne w Polsce Sanktuarium św. Filomeny....
Zwyczajność nie oznacza przeciętności. To właśnie codzienne życie, z jego trudami i...
Zastanów się, ile razy, oglądając wiadomości, słuchając radia, obserwując otoczenie,...
Gdy Bóg, w osobie Jezusa, osobiście przychodzi na ziemię pogrążoną w ciemności, daje nam...
Książeczka ta zawiera małe historyjki i kilka myśli, maleńkich pigułek mądrości duchowej...
Bohaterowie tomiku ciągle się czegoś uczą. Czasami przypominają sobie, że mają serce,...
"Do Canossy i z powrotem" to zbiór ciekawostek i dykteryjek zaczerpniętych z dwóch...
365 krótkich opowiadań, historii i złotych myśli, które dotychczas były porozrzucane po...
Opowiadania Bruno Ferrero w sposób obrazowy i czuły ukazują różne sytuacje, a ich...
Dzieje św. Jana Bosko w pigułce ‒ tak można opisać tę bardzo syntetyczną biografię...
Z typowej, niektórzy powiedzą banalnej, biografii Świętego Lodovico Gasparini (reżyseria...
Książka ta nie jest biografią Księdza Bosko, lecz zbiorem faktów i wyjątkowych dokumentów...
Napisano kiedyś, że mówienie o życiu księdza Bosko bez wspominania jego snów, to jak...
„Wspomnienia Oratorium” św. Jana Bosko są jedną z najbardziej osobistych, być może...
Ksiądz Bosko na polecenie papieża Piusa IX, spisał dzieje pierwszych 40 lat swego życia....
Ta książka jest biografią św. Jana Bosko: od urodzenia, przez trudne lata dojrzewania,...
Masz wątpliwości co do swojego uczucia? Nie wiesz, czy to miłość, czy przelotne...
Jak dobrze i mądrze budować relację z nastolatkami? Jak dojrzale rozmawiać z tymi,...
Książeczka zawiera krótkie opowiadania dla ducha i kilka myśli - maleńkie pigułki...
"Życie według jutrzenki" jest już szesnastym tomikiem z serii „Krótkie opowiadania dla...
32 rysunki do kolorowania, które przeprowadzają dziecko przez najważniejsze miejsca i...
„Wspomnienia Oratorium” św. Jana Bosko są jedną z najbardziej osobistych, być może...
W tej książce czytelnik znajdzie 365 krótkich opowiadań. Jedna taka historia na dzień to...
Książeczka zawiera krótkie opowiadania dla ducha i kilka myśli - maleńkie pigułki...
Ta książeczka pragnie opowiedzieć najmłodszym o pięknie i znaczeniu Eucharystii....
Opowiadania Bruno Ferrero w sposób obrazowy i czuły ukazują różne sytuacje, a ich...
Bruno Ferrero próbuje dowieść, że chrześcijaństwo jest najprostszą droga do prawdy, a...
Książka z opowiadaniami świątecznymi powstała, aby towarzyszyć nam w najmilszym i...
Dodaj nową odpowiedź