Objawienie z miłością

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina».
Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?»
Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi.
Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli.
Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».
Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. J 2, 1-11

Jaki charakter miał Jezus? Próbujemy go poznawać w każdej kolejnej Ewangelii. Widać, że Maryja bardzo dobrze poznała charakter swojego Syna, kiedy pomimo Jego uwagi, mówi do służących, że mają zrobić wszystko, cokolwiek im powie. Czy przez to postawiła w jakiś sposób na swoje, zrobiła cokolwiek na przekór? Sądzę, że po prostu tak dobrze Go znała, że nie musiała usłyszeć Jego aprobaty, żeby ją poznać.

A Jezus? Czy Jego słowa mogły zdradzać postawę: „to nie nasz problem”? Przecież to by się z Nim kłóciło. Można Jego wypowiedź zrozumieć dopiero w całości. Jezus chciał jakby powiedzieć, że brak wina, to nie aż tak istotna sprawa, a chwila jego objawienia jeszcze nie przyszła, po ludzku zaś nie mogą tu niczego zmienić.

Jezus również miał dylematy, zastanawiał się i wybierał, tak jak my, gdy teoretycznie możemy uczynić bardzo wiele, ale w praktyce musimy zdecydować się na konkretne kroki. Św. Faustyna, poznając Jezusa, napisała „kiedy się wahasz, pytaj się miłości, ona zawsze znajdzie odpowiedź”. Maryja dobrze poznała, że jej Syn kieruje się miłością... Gdyby powstała Ewangelia ze szczegółowym opisem dorastania Jezusa w Nazarecie, pewnie nie byłaby to księga cudów czy nauczania, ale z pewnością byłaby to księga miłości. Maryja znała charakter swojego Syna i wiedziała, że nie przejdzie obojętnie nawet wobec małego problemu, że Jego również porusza trudna sytuacja drugiego człowieka, że On zawsze patrzy i działa z miłością.

Widocznie Jezus w Swoim planie zakładał, że zacznie o sobie mówić coraz więcej nieco później, że to jeszcze nie ten moment, gdy „objawi swoją chwałę, a uczniowie uwierzą w Niego”. Ale widzimy, że zmienił decyzję.... z powodu ludzkiego problemu, który zgłosił Mu ktoś bliski, a więc zmienił ją nawet nie tyle z powodu problemu, ale z powodu miłości – do Maryi, do nowożeńców, do uczniów spragnionych Jego objawienia. A ona po prostu wiedziała: bo zawsze tak robił, zawsze działał według języka miłości.

To niezwykłe móc śledzić Jezusa, Jego charakter, małe i większe decyzje... Taki jest Bóg, dał nam wolność, dał niezwykły świat, ale nie ma w nim sprawy i rzeczy, w której nie byłby z nami, z którą nie moglibyśmy się do Niego zwrócić... możemy być z Nim szczerzy we wszystkim i mieć tę pogodną pewność jak Maryja.

Twitter