Prawo Gospodarza

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: "Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił. Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?” Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”. A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze. Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?” Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi". (Mt 20, 1-16a)

Bóg jest gospodarzem, który do swego niebieskiego domu chce zaprosić każdego człowieka, dla każdego ma przygotowane wyjątkowe miejsce. Nasze ludzkie poczucie sprawiedliwości podpowiada, by te miejsca były zróżnicowane w zależności od zasług i potocznie rozumianej świętości życia. Tymczasem dla Boga każdy z nas jest ukochanym dzieckiem, któremu chce dać to, co najlepsze.

Bóg przyszedł zbawić każdego człowieka, niech więc i w naszych sercach żywa będzie nadzieja powszechnego zbawienia. Nie patrzmy na ludzi wyłącznie ludzkimi kategoriami, lecz starajmy się przyjmować Boże spojrzenie, które jest pełne miłości miłosiernej. Pamiętajmy także, że łaską jesteśmy zbawieni. Tak naprawdę nikt sam z siebie nie zasługuje na niebo, ono jest darem darmo nam danym.

Niech w naszych uszach wybrzmią jeszcze słowa z innego fragmentu Ewangelii:
"W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem".

Nasze życie ma nieskończone perspektywy! Żyjmy na co dzień tą wielką nadzieją i obietnicą, którą zostawił nam Jezus.

Twitter