Prześladowanie możliwe do uniknięcia

Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».
Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?»
Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz: „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw „musi się stać”, ale nie zaraz nastąpi koniec».
Wtedy mówił do nich: «„Powstanie naród przeciw narodowi” i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie.
Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.
A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».

(Łk 21, 5-19)

Jezus wyraźnie dziś zapowiada, że z powodu Jego imienia, chrześcijanie będą mieć bardzo pod górkę. Można zauważyć, że istnieją dwa rodzaje prześladowań: pierwszy, gdy jakaś grupa jest nienawidzona sama w sobie: tak jak są prześladowane mniejszości chrześcijańskie (i nie tylko), w różnych fundamentalistycznych religijnie krajach i gdzie nieraz oddają życie za samą przynależność do Chrystusa.

Ale jest też drugi rodzaj: gdy ktoś zaczyna być prześladowany za decyzje, które wynikają z jego wiary...  wtedy to bardzo osobista droga pod górkę. Wydaje się pewne, że ta druga droga spotka każdego chrześcijanina, a jednocześnie... stosunkowo łatwo jej uniknąć.

Jezus daje nam dość jasne wskazówki: Nie żyjcie dla siebie, tyko dla innych, służcie, bądźcie wrażliwi, szukajcie prawdy.... Dlaczego ktoś, kto wnosi takie pozytywy w swoje środowisko, miałby być znienawidzony? Właściwie nie tak trudno znaleźć na to odpowiedź. Wystarczy pomyśleć o jednej przestrzeni nieuczciwości czy zakłamania, o której wiemy i zastanowić się, co by się działo, gdybyśmy ją „ruszyli”...

Może czasem trudniejsze jest inne pytanie: dlaczego jako chrześcijanie nie ruszamy nieraz  tych miejsc? Zwłaszcza, że Jezus otwarcie mówi, że takie narażenie się na nienawiść to nic dziwnego, a wręcz konsekwencja bycia chrześcijaninem... i zapewnia, że będzie wówczas z nami, podpowie nam słowa, zatroszczy się o każdy włos, że będzie z nami pomimo niszczącego siebie świata.

Jean Vanier pisał, jak bardzo ważne jest by ukształtować się na tym polu świadomego życia wiarą: „Człowiek w swej istocie jest do tego stopnia rozdwojony, że gdy znajdzie się w środowisku, które wskazuje mu światło i troskę o innych, pójdzie w tym kierunku; kiedy przeciwnie: dla jego środowiska te sprawy będą przedmiotem drwiny, a pobudzać ono będzie pragnienie okazania własnej siły, będzie on odbiciem tego otoczenia. Dopóki nie zdecyduje się w swoich głębokich motywacjach, dopóki nie wybierze konsekwentnie miejsca własnego wzrostu, pozostanie istotą słabą, podatną na wpływy. (…) Nie posunie się naprzód ku większemu promieniowaniu sprawiedliwości i prawdy”.

Nie ma wątpliwości, że skoro Jezus przedstawił nam obraz z dzisiejszej Ewangelii, i sam zresztą podążył jego drogą, bardzo liczy na nasze decyzje w tej kwestii.

Twitter