Spotkania z Miłosiernym #12

Wielu ludzi nie przychodzi do kościoła, bo czuje się w nim obco. A nawet jeśli przychodzą, to pragną tylko „odhaczyć” uroczystość, i biegną do domu. Bo nie znają się z nikim, bo może nie chcą się poznać. Statystyki mówią, że wiele małżeństw się rozpada z powodu „niezgodności charakterów”. Ale faktem jest też, że ludzie nie znają się – biorą ślub ludzie, którzy nic o sobie nie wiedzą, bo czasem tak jest wygodnie. Brak dobrych relacji przenosimy na relacje z Bogiem i odwrotnie, zaburzone relacje z Bogiem utrudniają nam relacje z innymi. To naczynia połączone.

Dzisiaj z pewnością mogę stwierdzić, że chodzenie do kościoła i wspólnotowe przeżywanie Eucharystii rodzi więzi. Wydawałoby się, że przypadkiem, ale tu nie ma mowy o czymś takim. Im częściej chodzisz na Mszę świętą, im bardziej się angażujesz, im bardziej pragniesz spotkać Boga, tym bardziej wnikasz we wspólnotę. I po pewnym czasie okazuje się, że osoba, która siedzi obok Ciebie sama się uśmiecha, pozdrawia Cię, a nawet któregoś dnia zaczepi na krótką pogawędkę. Bo ciekawość ludzka jest wielka, a jeśli wynika z miłości, prowadzi ku dobremu. Po kilku latach ani się nie spojrzysz, a będziesz się znać z większością i już wtedy nie będziesz czuł się obcy i anonimowy. Ale trzeba się otworzyć i zaangażować. I trzeba jeszcze jednej rzeczy.

Jeśli przekonasz się, jak ważne jest zaakceptowanie kogoś, czyń podobnie, jeśli Ty już jesteś we wspólnocie, a pojawi się ktoś nowy. On też potrzebuje przyjęcia i akceptacji, dobrego słowa, zrobienia herbaty, czy poczęstowania ciastkiem. Nie zamykaj się w towarzystwie, bo tak jest Ci dobrze. Skoro masz poczucie akceptacji i bezpieczeństwa, postaraj się udzielić go innym. Przychodzi do Ciebie człowiek, którego nie znasz, nie w takiej samej szacie jak Ty, można powiedzieć, że nagi, często zamknięty w sobie, onieśmielony, odrzucony. Przyodziej go, daj mu ubranie godności i akceptacji oraz bezpieczeństwa. Bóg Tobie też daje taką szatę każdego dnia. Podziel się nią z bliźnim! Wystarczy dla wszystkich.

Istnieje pokusa powiedzenia sobie, że to idealizacja, że tak nie będzie w rzeczywistości. „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga, bo u Boga wszystko jest możliwe” (Mk 10,27 ). Nie wiesz, kto stoi obok Ciebie, nigdy nie wiesz, jak bogate lub ciężkie życie miała dana osoba. Jedyny sposób, by się tego dowiedzieć, to spojrzeć, zaakceptować i dać poczucie bezpieczeństwa. I jeśli tylko chcesz być kochany, akceptowany, pozwól na siebie spojrzeć Panu Bogu, abyś promieniał, idź później do innych. Przyodziej współczesnych nagich: dobrym słowem, herbatą, rozmową telefoniczną, cierpliwym wysłuchaniem, nawet gdy czujesz się bezradny, uśmiechnij się. Możesz zyskać w ten sposób przyjaciela na całe życie, ale nie tylko, bo przede wszystkim wielką zasługę w Niebie. Pan Jezus tak czynił, Ty Go naśladuj. Przyodziej współczesnego nagiego – to Twoje zadanie na dziś!

Twitter