Trzej Mędrcy - wnioski z wyprawy

Proponuję zatrzymać się w czterech punktach wyprawy trzech Mędrców ze Wschodu i trochę się od nich nauczyć.

Daleki Wschód. Lekcja pierwsza: wytrwałość i zaufanie

Wyruszyli. Są na początku drogi. Dobrze o tym wiedzą. Nie mogą się jednak poddawać, bo ufają światłu, które ich prowadzi. Miejsca wyprawy dokładnie nie znają, bo nie miejsce jest ważne, ale osoba, którą mają spotkać. Ile czasu przyjdzie im spędzić w podróży?

Wyruszyliśmy. Każdy w swoim czasie. Prowadzeni przez Światło, nie zawsze idziemy po ścieżkach, które ono oświetla. Długa jest nasza droga i wymaga zaufania, właśnie Jemu. Czas bycia w podróży zejdzie na dalszy plan. Cel jest najważniejszy.

Stolica. Lekcja druga: Odwaga i świadectwo

Wiedzą, że muszą być wierni prawdzie. Dlatego obecnemu królowi nie obawiają się postawić pytania o nowo narodzonego króla żydowskiego, z którym związane są przyszłe losy całego świata. To niemowlęciu – jak mówią, stojąc przez zazdrosnym Herodem – przyszli oddać pokłon.

Mamy tyle okazji, aby mówić o nowo narodzonym królu żydowskim, ale czasami zwyczajnie nie mamy odwagi. Całkowicie spontanicznie ów Król aranżuje nam spotkania i imprezy, a my nie potrafimy wydobyć prostego: tak, wierzę; w niedzielę idę na mszę; przyjdę do ciebie po spotkaniu wspólnoty itp.

Betlejem. Lekcja trzecia: uznanie i hojność

Kiedy już doszli, oddali pokłon. Całe otoczenie nie było królewskie. Wszystko po ludzku przeczyło wyobrażeniom o przyszłym władcy. Im to jednak nie przeszkadzało. Od początku zaufali światłu. I teraz są konsekwentni. Wierzą w cuda. Nie przyszli z pustymi rękoma. Te dary – mirra, kadzidło i złoto – to zewnętrze znaki uznania w Dzieciątku króla żydowskiego.

Oddać pokłon Bogu. To konsekwencja głośnego i jednoznacznego opowiedzenia się po stronie Światła. Niektórzy będą odciągać: zobacz, to nieprawda, tyle sprzeczności w Kościele, tyle złych przykładów, nadużyć. Tak, nie jest idealnie, czasami może nawet bardzo daleko do ideałów, ale Jezus jest Jezusem i słabości wierzących w Niego nie odbiorą Mu nic z Jego wielkości, nie mogą sprawić, że w Bogu będzie mniej Boga.

Do Boga nie idzie się z pustymi rękoma. Trzeba zawsze coś ze sobą zabrać. Co? Na pewno dobro, które wyszło spod naszej igły, ale i zmaganie się ze sobą. A zimą warto pamiętać, że dom Jezusa musi być ogrzewany i światła zużywa się więcej niż latem :)

Powrót. Lekcja czwarta: ostrzeżenie i posłuszeństwo

Pewnie łatwiej byłoby wrócić tą samą drogą – już ją przecież poznali. Droga przez Jerozolimę nie jest już jednak bezpieczna. Są więc posłuszni. Usłyszeli: nie tędy teraz prowadzi droga do waszej ojczyzny. I wybrali tę inną, bo niepotrzebnych przygód Mędrcy w życiu nie potrzebują.

Właśnie – nie wszystkie drogi są bezpieczne. Co więcej – niektóre są bardzo niebezpieczne, można na nich stracić wszystko, swoje ideały, wiarę, całego siebie. Wydaje się niejednokrotnie, że propozycja Jezusa jest jedną z wielu i te pozostałe powinienem przyjąć jako coś, co także jest dla mnie. Prawda jest jednak taka, że nie wszystko mi służy. Wiele rzeczy nawet bardzo szkodzi, tak samo jak niektórym kawa, innym smażona cebula, a jeszcze innym na przykład przetwory z glutenem. Niektóre pomyłki i błędy odbijają się nieraz czkawką bardzo długo, bo świadomie podjąłem ryzyko. Mimo ostrzeżeń.

* * *

Są z powrotem. My z nimi. Czy jesteśmy mądrzejsi? Czas pokaże :)

Twitter