Miłość i szacunek

Miłość

Pragnę kochać... Powiedz mi o miłości.
Mi-Rel odpowiedział:

Jest wiele pieśni sławiących miłość. Najbardziej poetyckie mówią, że miłość to zaspokojenie duszy pięknem nocy; że to spojrzenie światła księżyca na kwitnące lilie... Spróbuj jednak zapytać matkę, czy właśnie na tym polega – jej zdaniem – miłość? Dla niej miłością jest nagłe zerwanie się w środku nocy, by uspokoić płaczące dziecko.

Miłość ma różne oblicza, podobnie jak różne są sposoby uszczęśliwiania drugiego człowieka. Miłość można wyrazić trybem życia, codziennymi zajęciami, poświęceniem i bezinteresownością. Jest ona także siłą i oddaniem. Same piękne słowa to o wiele za mało. Aby wyrazić miłość, trzeba odpowiednio postępować, a wtedy będzie rozkwitać. Miłości nie można kupić. Okazując szacunek czy uprzejmość, możesz pokochać jedynie zasługujących na twoją miłość lub tych, którzy ciebie kochają. Sama grzeczność i szacunek to jedynie sposoby odczuwania. Są one zazwyczaj miłością do samych siebie. Nie obdarzysz jednak uczuciem ludzi obcych czy obojętnych ci. Jeżeli będziesz okazywać miłość tak połowicznie, to przestanie ona być prawdziwym uczuciem. Dobroczynność – to najczęściej tylko piękne słowo, pomagające zaskarbić sobie cudzą przychylność. Tego rodzaju dobroczyńcy nie zdają sobie sprawy, na czym polega prawdziwa miłość, umierają w osamotnieniu i porzuceniu, tak samo, jak spędzali życie. A może to właśnie oni, widząc pielęgniarkę obmywającą choremu ranę, mówili, że to nic szczególnego.

Pamiętaj jednak, że to właśnie takie zwyczajne zachowanie prowadzi do perfekcji; a ma ona ogromne znaczenie w życiu. To prawda, że nie jesteś siostrą zakonną czy pielęgniarką. Ale żyjesz przecież w pobliżu innych. Wyświadczając im drobne uprzejmości, uśmiechając się, rozmawiając, jesteś w stanie wyrazić swoje uczucia do nich: dlatego nigdy nie bądź ponury i niezadowolony. Oszczędź innym konieczności przeżywania przykrości, które spotkały tylko ciebie. Unikaj okazywania niecierpliwości i wypowiadania impulsywnych, nieprzewidzianych słów, mogących kogoś zranić. I jeśli musisz już kogoś zganić, nie czyń tego złośliwie czy zgorzkniałe, nie zapominaj też o zawsze obowiązujących formach dobrego wychowania: również w stosunku do tych, którzy są ci najbardziej bliscy.

Prawdziwego dżentelmena nie poznaje się po nienagannym ubiorze, ale po odpowiednim zachowaniu wobec innych oraz po szacunku dla starych mądrości, zalecających w stosunku do naszego wroga takie zachowanie, które pozwoli zmienić go w przyjaciela. Prawdziwa miłość to czynienie innym tego, co sam pragnąłbyś, aby czyniono tobie.

Fragment pochodzi z książki Powrót proroka.

Twitter